Home | Wegwijzer | Verhalen
Muiterij op de Sigli
Even een verhaal van een der meest ingrijpende gebeurtenissen uit de vaartijd bij de K.P.M. en K.J.C.P.L van Sytze Adema
Ik was 2e werktuigkundige op de "Sigli" een der "Si" boten van de K.P.M. in combinatievaart met de RIL. Een prachtig schip, bijna een jacht. Altijd een rustige vaart van 10 knopen. Als je er mee door de Javazee voer of door de Great Barrier Rif, dan voelde je jezelf een rijk mens.
Hier zie je de Sigli in Sydney voor het nog in aanbouw zijnde Opera House.
We voeren op de lijn Singapore-Australie-Bangkok vv. Iedereen wilde wel op deze lijn en op dit type schip varen. Als je op het voorschip over de boeg in de boeggolf keek zag je 9 van de 10 keren een paar prachtige dolfijnen spelen en springen. 10 mijl is denk ik een prachtige vaart voor dolfijnen. Af en toe had je het gevoel dat ze je recht aankeken als ze schuin boven water kwamen en leek het wel of ze een show voor je aan het opvoeren waren. Jammer dat er toen nog geen videocamera's waren. Dat waren de zeer mooie kanten van het varen en zo ging het vrijwel altijd bij de K.P.M. en later ook bij de K.J.C.P.L.
Heel af en vonden er ook wel minder mooie voorvallen plaats.
We hadden een voortreffelijke Hongkong Chinese bemanning. Altijd ijverig in de weer en over en weer konden we het goed met elkaar vinden. Met de Sigli kwamen we ook op Tasmanie en in Hobart waar een Ovomaltinefabriek gevestigd was. Zoals jullie allemaal wel weten was het salaris van de Chinese bemanning niet echt om over naar huis te schrijven en werd er door hen druk handel gedreven. Vaak was het smokkelwaar, maar soms ook wel gewone handelswaar. De kapitein had de bemanning 50 m3 ruimte of daar omtrent toegewezen voor hun eigen handel Ovolmatine bestemd voor Bangkok. De Ovomaltine was verpakt in bussen en op hun beurt weer in kratten. Inmiddels was er door het agentschap in Sydney meer lading geboekt, dan aanvankelijk was gepland. De kapitein verzuimde de Chinezen daarvan op de hoogte te stellen. Pas toen een vrachtwagen met aanhanger op de kade verscheen volgeladen met door de Chinezen gekochte en betaalde Ovomaltine werd deze door de kapitein geweigerd. Er ontstond een enorm tumult en de Chinezen waren om zeer begrijpelijke redenen razend.
Brug bij Hobart, Tasmania
Er ontstond een complete opstand en de Chinezen bestormden de brug met allerlei handwapens. De kapitein en een paar van ons vluchtten de brug op en wij verschansten ons in het stuurhuis. Het was allemaal zeer spannend, zeker toen de kapitein een pistool pakte en er twee schoten mee loste. Inmiddels was de politie gewaarschuwd en een soort ME maakte een einde aan de gevaarlijke situatie. De dekdienst - en civieledienstbemanning was er bij betrokken en allen werden gearresteerd en in gevangenisauto’s afgevoerd en opgesloten. Met veel diplomatiek inpraten op de machinedienst konden we hen buiten het tumult houden, hoewel ze zich aanvankelijk solidair met hun collega's hadden verklaard.
Wij zijn daarna naar Sydney teruggevaren waar de directie in persoon van de heer von Kretschmar (ik weet niet of in zijn naam goed schrijf) zich aan boord vervoegde en wij allen ons versie van de situatie moesten vertellen. Wat mij is bij gebleven, is de pluim die we als machinekamerleidinggevenden kregen omdat we dat deel van de bemanning buiten de muiterij hadden weten te houden. Inmiddels waren de muiters ook in Sydney gearriveerd om naar Hongkong geëvacueerd te worden en een deel daarvan stonden op de kade te provoceren en de Wharfies tegen ons op te hitsen. Wij waren blij dat we onze reis naar het noorden konden hervatten met een verse bemanning en weer rustig naar de spelende dolfijnen in de boeggolf konden kijken.
Hoe het verder is afgehandeld weet ik niet meer, te lang geleden en in Bangkok werd ik afgelost. Het verhaal speelde zich af in 1966.
Geschreven door Sytze Adema