Home | Wegwijzer
Fokke Visser (Stuurman KJCPL)
Met de Chang Feng in het kielzog van Marco Polo
In 1965 namen een aantal Franse avonturiers, geďnspireerd door het verhaal van Marco Polo, het initiatief om met een Chinese Jonk van Hongkong naar Frankrijk te zeilen.
Fokke Visser, stuurman KJCPL, stapt als jongste en enige Nederlander aan boord.
Het werd een zeer bijzondere reis met name door de onervarenheid van de bemanning op zee, en zeker op een Chinese Jonk.
Zonder voorbereiding en met veel lef en humor werd deze reis een mix van de reis van Thor Heyerdahl met de Kon Tiki en de reizen van Marco Polo,
waarbij onder zeer primitieve omstandigheden werd gevaren. De reis met de Chang Feng werd een avontuurlijke reis met onverwachte wendingen.
Fokke Visser:
“Ik werd geboren in 1942 te Haarlem en groeide op in Winterswijk. Mijn achtergrond: Hogere zeevaartschool Vlissingen, Luchtverkeersleider en zelfstandig personeelsmanager. Ik maakte meerdere grote zeilreizen, onder meer met een Chinese jonk van Hongkong naar Cannes en met eigen verschillende jachten naar New York, Bermuda en de Azoren. Zeilen is voor mij altijd avontuur geweest en gebleven, waar het ook is. Ik kan me geen leven voorstellen zonder deze enerverende bezigheid.”
| titel: | Met de Chang Feng in het kielzog van Marco Polo |
| auteur: | Fokke Visser |
| aantal pagina’s: | 184 |
| geďllustreerd: | Ja |
| uitvoering/formaat: | paperback A5 |
| ISBN: | 978-94-022-0510-7 |
| vaste prijs: | € 17,95 |
U kunt dit boek met ingang van vandaag bestellen.
Een stukje uit het boek:
Colombo- Laccadiven
19 februari 1965 (vier weken onderweg)
We vertrokken om 9 uur uit Colombo en zongen uit volle borst het Wolgalied. Nick kon dit als geen ander inzetten en begeleiden.
Die nacht slingerde de jonk als een bezetene waardoor een enkel bemanningslid de kostbare Indiase maaltijd niet binnenhield.
Het was erg heet.
Logboek: Zo maar enkele notities:
Wiliam maakte er deze keer een potje van. De maaltijd bestond uit ongeschilde aardappelen met harde bruine bonen.
De volgende dag keek iedereen nogal benauwd en had een aantal mensen last van diarree. Wiliam trok zich niet veel aan van het commentaar dat hij kreeg.
Zijn eerste reactie was altijd: "Als je denkt dat je het beter kunt, ga je gang."
We lezen veel boekjes over Asterix en Obelix. Leuke verhalen en ook goed voor m’n Frans.
Terwijl Jean Pierre stond te sturen, en tegelijkertijd te lezen, viel er plotseling een schaduw op het schip. Het bleek een Noor die ons rakelings passeerde om ons goed te kunnen bekijken en die niet door Jean Pierre was gezien. We schrokken ons wezenloos. Zou toch prettig zijn als hij wat beter oplette, vonden we allemaal.
Het doel van onze reis werd Minicoy, een klein eiland ten zuidwesten van Ceylon. We besloten om daar aan land te gaan om misschien ook nog wat extra voorraden in te slaan.
Op 22 februari hadden we om half elf de vuurtoren van Minicoy in zicht. Dat was een eerste succes, omdat deze op de zelfgetekende kaart stond. Wat er niet op stond, waren de riffen.
Het eiland ligt te midden van een uitgebreid riffengebied. Voor ons was het een hele uitdaging om een opening door deze riffen te vinden.
We zetten toen we in de buurt waren de Zodiac over boord met het plan deze voorop te laten varen door dit gevaarlijke gebied. De motor deed het niet.